Het is het geluid waar elk baasje direct wakker van wordt: dat diepe, gorgelende geluid midden in de nacht. Je springt je bed uit in de hoop dat je de hond nog net op tijd naar de tegels of buiten kunt dirigeren, maar vaak ben je te laat voor het tapijt. Overgeven is vies en zielig om te zien, maar gelukkig is het meestal geen reden voor grote paniek.
Vaak is het een hele gezonde reactie van het lichaam om iets kwijt te raken wat er niet hoort.
Schrokken en stiekeme snacks
Veel honden zijn net stofzuigers. Ze schrokken hun voerbak zo snel leeg dat ze vergeten te kauwen. Zeker een grote, sterke hond zoals een cane corso kan soms in een paar seconden zijn hele maaltijd naar binnen werken. Daardoor komt er enorm veel lucht mee in de maag, wat irritatie geeft. Het resultaat is dat het eten er net zo hard weer uitkomt. Daarnaast zijn honden meesters in het vinden van viezigheid. Een bedorven boterham in de bosjes of iets lekkers uit de prullenbak is zo doorgeslikt. Het lichaam lost dat simpel op: eruit ermee voordat het kwaad kan.
Een lege maag of een virusje
Soms is het geen gulzigheid, maar gewoon pech. Net als wij kunnen honden last hebben van een buikgriepje dat rondgaat in de buurt. Ook een te lege maag kan voor misselijkheid zorgen, wat je herkent aan het spugen van geel gal, vaak vroeg in de ochtend. Vooral een kleiner hondje zoals een maltipoo is hier vaak wat gevoeliger voor dan zijn grotere soortgenoten. Hun spijsvertering werkt net even anders en als er te veel tijd tussen het avondeten en het ontbijt zit, wordt de maag opstandig. Regelmaat in de voeding is voor deze gevoelige types echt het toverwoord.
Water en een beetje rijst
Als de maag van streek is, moet je die vooral even rust gunnen. Ga niet meteen proberen om er weer een bak harde brokken in te krijgen, want dat valt vaak verkeerd. Sla desnoods even een maaltijd over, dat kan echt geen kwaad. Het allerbelangrijkste is dat je hond blijft drinken, want uitdroging gaat sneller dan je denkt. Geef steeds kleine slokjes lauw water in plaats van een volle bak ijskoud water. Als het braken stopt en je hond kijkt weer wat helderder uit zijn ogen, kun je voorzichtig wat lichts geven. Gekookte kipfilet of wat witte rijst in kleine porties doet vaak wonderen.
Wanneer moet je echt bellen?
Meestal is het leed na een dagje rust en vasten wel weer geleden. Maar er zijn momenten dat je niet moet afwachten. Zie je bloed bij het braaksel, of maakt je hond een zieke, slome indruk? Bel dan altijd even de dierenarts. Ook als het braken langer dan een dag aanhoudt, is het tijd voor hulp. Let goed op: probeert je hond over te geven, maar komt er niets uit behalve wat slijm? Ga dan meteen naar de kliniek. Dit kan wijzen op een maagkanteling en dat is levensgevaarlijk. Beter een keer te vaak gebeld dan te laat.
Kun je het voorkomen?
Je kunt helaas niet voorkomen dat je hond buiten iets vies van straat plukt; ze zijn soms sneller dan jij kunt kijken. Wel kun je thuis wat dingen aanpassen. Heb je een schrokop? Koop dan een speciale anti-schrokbak met ribbels, waardoor hij moeite moet doen voor zijn brokken. Verdeel het eten ook over minimaal twee keer per dag, zodat de maag nooit helemaal leeg of juist propvol is. En let in de winter op met sneeuw happen. Honden vinden dat geweldig, maar hun buik vindt dat ijskoude water echt niet fijn en gooit het er vaak direct weer uit.
Foto's
