Groningen – Ze zijn nog maar nét thuis van een succesvolle missie in Sneek (lees dat verhaal hier) als de telefoon alweer gaat. “Kunnen jullie naar Groningen komen?”
Het wordt duidelijk: vandaag maken we kilometers!
Onze bestemming? Scooter Refresh Groningen aan het Schuitendiep – een historische gracht die al sinds de 13e eeuw dwars door de stad loopt. Vroeger liep hier de buitenste stadsomwalling. Nu ligt er vooral… een autosleutel. En die moet eruit.
Multicultureel avontuur
De sleutel behoort toe aan drie Duitse dames, die naast Duits alleen Turks spreken. Ons Turks is belabberd en ons Duits ook. De eigenaar van Scooter Refresh – die zowel Nederlands als Turks spreekt – is onze held van de dag en helpt als tolk. Wij spreken Nederlands en Engels.
Kortom: deze zoektocht heeft ondertiteling nodig.
De missie: een Mercedes-sleutel terugvinden
De dames hebben de sleutel van hun Mercedes laten vallen tussen een woonboot en de kade. De locatie lijkt simpel… tot we proberen tussen de loopplank en de woonboot te klauteren. Geen makkelijke opgave, maar hé, daar deinzen we niet voor terug.
Eenmaal in het water gaat Marja op pad. Het water is steil en diep, maar gelukkig is er een beetje zicht.
Dit stuk van het Schuitendiep kent een rijke historie. Het liep ooit langs de oude stadsmuur van Groningen (gegraven rond 1260!) en kreeg in de 17e eeuw een verbinding met het Winschoterdiep.
Vondst onder het slib
Na tien minuten duiken komt Marja even boven om haar positie te checken. Bij de volgende duik ziet ze plots iets schitteren. Een ringetje. Ze pakt het voorzichtig op – en wat blijkt? Daaraan zitten een label én de autosleutel! Helemaal onder het slib, compleet uit het zicht.
Marja komt boven water met de sleutel in haar hand – en op de kade barst het gejuich los. De dames, die al drie uur bij hun Mercedes hadden gewacht, kunnen eindelijk naar huis.
Maar niet voordat ze ons met handen, voeten en een hoop gelach vragen of ze nog mogen helpen opruimen. Lief, maar nee hoor – jullie hebben genoeg avonturen gehad vandaag.
Ze rijden weg met open ramen, toeterend en zwaaiend. Wij blijven lachend achter. Groningen, wat ben je mooi.
Foto's
