Omdat de hele stal onderkeldert was en bestaat uit gangen moest eerst de koe gelokaliseerd worden. Dit werd gedaan met behulp van zaklampen en een warmtebeeldcamera. Toen de koe eenmaal was gevonden werd met grote houten platen de weg versperd voor de koe, zodat deze niet verder kon gaan dwalen.
Met behulp van een haakse slijper en een shoveltje werd een deel van het betonnen rooster uit de vloer gehaald. Hierboven werd de koetakel opgesteld, waarna de banden onder de koe doorgehaald moesten worden. Dit koste de nodige tijd en moeite doordat de koe niet bepaalt meewerkte.
Toen de koe eenmaal in de takels hing haperde een van de takels. Kort nadat deze takel weer werkte bleek een band niet goed te zitten. Ook raakte de koe korte tijd buiten bewust zijn door de hoeveelheid giftige gassen in zo’n kelder.
Rond negen uur kon de koe uit de kelder worden getakeld, waarna deze werd afgespoeld. Hierbij bleek hij toch een andere kleur te hebben dan aanvankelijk werd gedacht. Na alles schoon te hebben gespoten kon de brandweer weer inrukken. De koe hield een wond op zijn rug over aan dit avontuur.
