Al zes jaar lang wacht hij met zijn gezin op een goede schadeafhandeling. De hongerstaking gaat tot nu toe goed. Ook voor de komende dagen is Hoekstra niet bang. “Het klinkt heel heftig, een hongerstaking.
Dat is het ook wel. Maar mensen die niet met de aardbevingsschade te maken hebben kunnen onderschatten wat het met een mens doet. Wij kregen bijvoorbeeld een rapport vanuit de Tijdelijke Commissie Mijnbouwschade Groningen. Daar teken je bezwaar tegen, en daar moet je dan een jaar op wachten. Dat breekt je op een gegeven moment op.”
Hoekstra hoopt met zijn actie vooral te bereiken dat er ook weer landelijk naar de problematiek gekeken wordt. “Door de NAM, maar ook de regering, en dat zij er dan mee aan de slag gaan. Uiteindelijk zijn zij verantwoordelijk. Ik hoop dat dat goed gaat komen op die manier. Ik woon hier nu drie jaar, en mijn ervaring is dat het wel heel stug en star is. Het heeft gewoon veel tijd nodig, maar tijd hebben wij niet meer.”
Foto's
